top of page

Als muziek in de oren...


Het is momenteel 19:27 u, snakkend naar een tas warme Chaï latte en zoals altijd muziek in de oren. Deze keer is het nummer: Je te laisserai des mots van Patrick Watson op de achtergrond en man, raakt dat nummer op plaatsen waarvan ik niet wist dat ze bestonden.


Ik leerde enkele jaren uit een bekend bloemschikboek over de kracht van muziek en hoe het ons beweegt, hoe het onze creativiteit beinvloed. Toen ik in 2017 Hello Honey in mijn achterhoofd had, was ik zeer verkennend in het genre Jazz. Louis Armstrong, Ella Fritzgerald, Billie Holiday, Nina Simone, Chat Baker.. Het zijn enkele favorietjes van mij en ook de bekenste in het hele Jazz gebeuren. Toen ik mijn eerste workshops gaf in de tuin, later in mijn eetkamer (op een appartement) en in 2020 in mijn eigen atelier speelde ik steeds jazz muziek af om toch een goede sfeer te creeëren en dat sloeg helemaal aan!


Mensen vroegen achter mijn playlist en voor ik het wist maakte ik "thank you" kaartjes aan met een QR code dat mensen leidde naar mijn "Hello Honey" lijst. Iedere volger, iedere klant linkte mijn zaak aan het genre en dat maakte mijn workshops enorm populair!


Toen ik in het boek las, wat de impact is van goede muziek, viel de frank (euro) voor mij. Muziek is zo bijzonder en persoonlijk. Een goede playlist voelt soms aan als de lotto winnen - in mijn geval toch - en zeker als je wat gevoel, passie en liefde hebt voor goede muziek. Zo maakte ik voor mezelf een nieuwe playlist aan want na zo'n 3 jaar non stop naar Jazz te luisteren was het tijd voor een frisse wind... en naast mijn grote favorieten zoals The Tesky Brothers, Rhys Lewis en Momford And Sons kwam ik terecht bij klassieke muziek.


Het is hilarisch om te zien hoe uitgebereid mijn reportoir is. Van R&B tot die klassieke muziek playlist van mij. Want muziek moet raken, ik moet het kunnen voelen. Of het nu is om op te dansen, te dromen, te kalmeren of om op te huilen... het zijn die nummers die zoveel kracht bezitten en dus ook creativiteit! Al deze klassieke nummers maken me bijzonder dankbaar en creeëren voor mij een zeer persoonlijke vibe. Ik maakte zelfs de rouwstukken voor mijn dooppeter erop en stond al bloemschikkend te huilen als een klein kind. Met kaarsen die brandde om me heen, helemaal alleen in mijn bloemenwinkel/atelier, de muziek op boxen en met verse snijbloemen in mijn handen. Dat moment was voor mij afscheid nemen. Niet zijn teger hand vasthouden, een kus op zijn voorhoofd geven of zeggen "ik ga u missen pepe" ... Zo nam ik afscheid op de warmste en persoonlijkste manier, ik maakt het met hart en ziel en dat voelde ik met elke vezel in mijn lijf.


De tranen zijn nooit ver als ik denk aan dat moment, zo speelde het nummer: Suite Bergamasque, Clair de lune van Claude Debussy, Khatia Buniatishvili. Hoewel ik nooit naar Klara luister en weinig voeling heb met klassieke muziek in het algemeen, zijn er nummers die me zeker weten te raken. Het feit dat ik een creatie, een herinnering, een afscheid aan een nummer kan koppelen is zo krachtig. Dus creeër je net zo graag als ik? Ben je een taartenbakster, een geweldige collega of wil je even jezelf verliezen in muziek? Dan is dit jouw teken.


Maak die playlist aan en speel met je gedachten, er kan alleen maar moois uit voort komen. Beloofd.

We eindigen met het nummer: What Wild Things Were van Rhys Lewis, een knaller van een afsluiter als je het mij vraagt.


Veel liefs, Charlotte

20 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page